Triatlon met trombose

Karin Thuis (36 jaar) doet mee aan de triatlon om geld in te zamelen voor longrevalidatie

“Op 19 september 2020 ga ik voor de eerste keer in mijn leven meedoen aan een triatlon. In dit geval een kwart triatlon (1 km zwemmen, 40 fietsen en 10 km hardlopen).”

Karin heeft geluk gehad

“Tien jaar geleden werd ik ernstig ziek. Zo ziek dat ik enkele dagen werd opgenomen op de IC. Later bleek dat ik diep veneuze trombose had in mijn rechter kuit. Na een verkeerde diagnose had ik een week later niet in de gaten dat ik geen griepje had, maar een dubbele longembolie. Totaal niet in de gaten dat ik op dat moment ernstig ziek was ben ik gelukkig door huisgenoten op die bewuste dag naar de huisarts gebracht. Hier kreeg ik op de drempel van de huisartsenpraktijk een hartstilstand en na reanimatie ben ik weer teruggehaald. Artsen staan er nog steeds versteld van dat ik nog leef en als je naar de statistieken kijkt heb ik heel veel geluk gehad, zeker omdat ik er geen groot letsel er aan over heb gehouden.”

Lees het verhaal van Karin

Ervaringsdeskundige

“Ik ben dus ervaringsdeskundige. Als jongvolwassene had ik het geluk dat mijn lichaam sterk en gezond was om dit te overleven. In en na de periode van revalidatie heb ik ingezet op vooruitgang. Niet stilstaan, maar kijken naar de toekomst. Ik heb deze revalidatie veelal zelf gedaan, zonder ondersteuning. Ik heb hierin gezien dat gezond leven en bewegen goed zijn voor het herstel. Hier nu op terugkijkend had ik hier meer ondersteuning en met name professionele ondersteuning bij willen hebben gehad. Ik heb vooruitgang geboekt, dus ergens heb ik iets goed gedaan. Maar ik heb weinig geleerd over mijn ziekte en het effect op mijn lichaam en wat nu wel goed is om te doen en wat ik beter zou kunnen laten.”

Er is nog veel te behalen

“Ik denk dat er nog veel te behalen valt op het gebied van preventie en revalidatie/nazorg. De zorgondersteuning is vaak gericht op alleen de medische kant. Het moment dat iemand de ziekte heeft en zorgen dat deze onder controle is. Het voorkomen en in de nazorg het leren omgaan en verbeteren van de huidige situatie zijn in mijn ogen net zo belangrijk. Daarom moet er ook onderzoek worden gedaan hoe dit herstel verloopt en hoe dit zo goed mogelijk kan worden ondersteund.”

10 jaar geleden

“Op 30 april 2020 was het voor mij precies 10 jaar geleden dat ik ziek werd. In februari had ik al met een aantal mensen de challenge staan om de triatlon te gaan doen. Helaas werd ik kort daarna ziek. Ik ben woonachtig in Uden, middenin de coronabrandhaard van Nederland. Ik had de ziekte flink te pakken (al weet ik niet helemaal zeker of ik het heb gehad, omdat er op dat moment nog bijna niet werd getest). Het ziekteverloop had veel gelijkenissen met mijn longembolieën 10 jaar daarvoor.”

Extra angst

“Buiten dat dit al vervelend genoeg was gaf dit nog een extra angst. Ik had flinke last van benauwdheid en druk op de borst. Tussen al het hoesten door had ik nauwelijks lucht genoeg. Nadat het hoesten na ruim 2 weken wat minder werd kwam de vermoeidheid, maar ook hier weer de benauwdheid terug. Buitenadem zijn van rustig aan een trap oplopen. Later pas werd de connectie gevonden tussen COVID-19 en trombose. Ook voor deze groep (ex)patiënten en zeker ook de patiënten die niet in beeld zijn geweest omdat ze niet in het ziekenhuis hebben gelegen is deze longrevalidatie erg belangrijk.”

Kwart marathon in kwart jaar voorbereiding

“Ik dacht ik ga het voor het goede doel doen en kwam zo op het longrevalidatie programma. Dit was direct zo mooi passend met mijn ervaring en de sportieve challenge: het voldoen van een ¼ triatlon in ¼ jaar aan voorbereiding. Het laten zien dat je met een hoop wilskracht je een stuk verder kan komen. Dat heeft me 10 jaar terug stappen vooruit opgeleverd. Maar deze keer wilde ik het wel gefundeerd met de juiste ondersteuning doen. Ik heb contact opgezocht met een fysiotherapeut uit Uden, die de eerste COVID-19 revalidatie is aan gaan bieden (https://www.coronazorgteam.nl/). Zij zien ook het belang van een goede multidisciplinaire benadering bij revalidatie en ondersteunen mij in mijn proces.”

De ernst van de ziekte

“Ik vind het heel belangrijk dat trombose en longembolie nog meer op de kaart worden gezet. Vele mensen overlijden of houden blijvend letsel aan de ziekte over. Ik denk dat nog te weinig mensen van de ziekte en met name de ernst van de ziekte weten. Mede voor deze bekendheid wilde ik ook in actie komen. Ik ben gestart de wereld deelgenoot te maken met mijn challenge, door mijn proces vast te leggen op social media en vlogs hierover te maken, op Instagram en Youtube. Dit is iets dat ik van nature niet zomaar zou doen, maar zie het belang hiervan in en wil me daarom hier ook de uitdaging in aangaan.

De Trombosestichting

“Het werk van de Trombosestichting betekent voor mij allereerst kennis en expertise. Als je ziek wordt maak je kennis met een ziekte waar je weinig over weet. Het is dan prettig dat er een plek is waar je met je eventuele vragen naar toe kan, maar vooral ook om te lezen hoe anderen het hebben ervaren.”