13 maart 2025
Andries kreeg een ruiterembolie
‘De impact van de ruiterembolie is voor mij heel groot.’
Wat begon als een stekende pijn in zijn kuit, bleek uiteindelijk voor Andries Deinum (80) een levensbedreigende situatie te zijn. De slagaders van zijn beide longen werden door een bloedprop afgesloten; hij had een ruiterembolie. “Achteraf hoorde ik dat ik op het randje van de dood heb gelegen.”
Stekende pijn in de kuit
“Het begint op woensdag 7 augustus 2024, toen ik ‘s avonds plotseling een stekende pijn in mijn kuit kreeg. De pijn zakte weg, dus heb ik er verder niets mee gedaan. Een dag later, tijdens een rondje wandelen met mijn vrouw, merkte ik dat ik een beetje kortademig was. Ik heb het rondje toen wel uitgelopen. Weer een dag later, op 9 augustus, had ik een afspraak staan in het ziekenhuis bij de dermatoloog. Ik ging lopend naar het ziekenhuis toe en merkte onderweg dat ik toch weer kortademig en benauwd was. De dermatoloog merkte bij binnenkomst direct aan me dat er iets aan de hand was. Ik werd doorverwezen naar de eerste hulp. Daar bleek, na bloedonderzoek en een CT-scan, dat ik een behoorlijke longembolie had.”
Ruiterembolie
“Na de diagnose werd ik opgenomen op de longafdeling en werd er gestart met bloedverdunners. Helaas verslechterde mijn situatie binnen een dag en werd ik opgenomen op de IC. Ik werd daar goed in de gaten gehouden, maar helaas bleef mijn toestand achteruitgaan. Mijn bloeddruk daalde en ik kreeg medicijnen voor mijn hart toegediend. Na spoedoverleg tussen verschillende artsen is er besloten om operatief in te grijpen door middel van een trombectomie. Via een katheter gaan ze dan via de lies, achter het hart door naar de longen om de bloedprop te verwijderen. Toen bleek dat ik een ruiterembolie had. De slagaders van beide longen werden dus door een bloedprop volledig afgesloten. De operatie is gelukkig geslaagd. Achteraf hoorde ik dat ik op het randje van de dood heb gelegen. De oorzaak is nooit achterhaald.”
Nasleep
“Na vijf dagen mocht ik weer naar huis met bloedverdunners en dat was het. Geen revalidatie. Ik heb zelf moeten uitzoeken hoe ik nu verder moest. Ik ben uiteindelijk naar een fysiotherapeut gegaan om mijn conditie weer op te bouwen.
Nu blijkt helaas dat ik een vervelende bijwerking heb van de bloedverdunners (apixaban) die ik slikte, namelijk ijzergebreksanemie (bloedarmoede). Daardoor heb ik afgelopen januari een bloedtransfusie en een ijzerinfuus gehad.
De impact van de ruiterembolie is voor mij heel groot. Eigenlijk moet ik een behandeling ondergaan voor mijn B-CLL (chronische lymfatische leukemie). Maar zolang mijn ijzergehalte niet op peil is, kan er nog niet met medicatie gestart worden. Mijn conditie gaat achteruit en daar moet met extra voeding en beweging aan gewerkt worden.
Op het internet kwam ik terecht op de website van de Trombosestichting. Door de informatie op de website en in hun nieuwsbrieven kon ik mijzelf beter informeren over trombose en ruiterembolie. Dat is precies de informatie die ik miste na mijn ziekenhuisopname.”
Met uw gift maakt u een groot verschil!
Draag ook bij aan een toekomst zonder trombose. Steun onderzoek naar een betere behandeling van trombose en betere medicijnen om trombose te behandelen en te voorkomen.
Stop de prop. Stop trombose.
Deel uw verhaal met ons!
Wij zijn het hele jaar op zoek naar mensen die bereid zijn hun ervaring met trombose te delen. We gebruiken deze verhalen voor ons magazine, de digitale nieuwsbrief, website en sociale media. We hebben nu een eenvoudig formulier gemaakt om het delen van uw verhaal zo gemakkelijk mogelijk te maken. U kunt u hier aanmelden.
