10 oktober 2024
Frank Spoelman kreeg twee keer een longembolie
‘Ik fietste vaak meer dan honderd kilometer, maar kon toen niet eens meer naar de schuur lopen’
Frank Spoelman (65) werd in 2017 en 2022 getroffen door een longembolie. Twee keer krabbelde de fanatieke wielrenner op. Met succes. Afgelopen maanden fietste hij met zijn vrouw Marjan van Zwolle naar Rome.
‘Ik ben altijd een actief persoon geweest. Vooral een fietser, maar nadat ik de eerste keer een longembolie had gekregen, in 2017, en in hetzelfde jaar ook nog mijn schouder brak bij een val, moest ik mijn racefiets noodgedwongen een tijdje inruilen voor de wandelschoenen. Wat begon als vooral verder revalideren, werd al snel een nieuwe hobby.
In februari 2022 liep ik samen met Marjan in Limburg een wandeltocht langs de Seven Summits, de zeven hoogste toppen van Zuid-Limburg. Het waren wandeltochten van zo’n twintig kilometer per dag. Halverwege onze vakantie werd ik ineens benauwd. In eerste instantie dacht ik dat het kwam door de kou en de vochtigheid, in combinatie met het omhooglopen. De volgende dag gingen we gewoon weer op pad, maar de benauwdheid werd alleen maar erger. Omdat ik eenmaal terug op de camping alleen hijgend en puffend onze camper kon bereiken, besloten we op vrijdagavond dat we de volgende dag maar naar huis zouden gaan.
Misschien vreemd om te zeggen, maar ik dacht zelf niet meteen aan weer een longembolie. Dat kwam vooral omdat ik in 2017 juist niet benauwd was maar vooral veel pijn had achter mijn schouderblad. Nu was ik juist wel benauwd en had verder geen pijn. Het voelde dus als een heel andere situatie. Tot ik ’s nachts wel erg veel pijn kreeg op mijn borst. Dat was eigenlijk het moment dat ik dacht: ojee, het zal toch niet weer een longembolie zijn.
Op zaterdag belde ik onderweg naar huis met de huisartsenpost. De arts zei dat Marjan meteen de camper langs de kant moest zetten en 112 moest bellen. We waren in de buurt van Arnhem en ik wilde niet daar in het ziekenhuis terechtkomen, aangezien we zelf in Zwolle wonen. Dus ik zei tegen mijn vrouw dat ze door moest rijden en dat we in Zwolle meteen langs de huisartsenpost zouden gaan. Eenmaal thuis kon ik de camper niet meer uit komen. Ik ben met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht, waar bleek dat ik net als de eerste keer een dubbele longembolie had.’
Herstellen
‘De symptomen waren misschien anders, maar de uitkomst was hetzelfde: ik lag daags na de diagnose thuis op de bank en kon weinig tot niets. Vooral de eerste keer vond ik dat een enorme schok. Ik fietste vaak meer dan honderd kilometer, maar het lukte me niet eens meer om naar de schuur te lopen.
In 2017 moest ik zelf uitzoeken hoe ik het beste weer op de been kon komen. Ik besloot mezelf steeds een klein beetje uit te dagen. Het scheelde dat ik die eerste keer niet echt benauwd was, waardoor ik best snel kon herstellen. Ik werkte als docent bedrijfseconomie op de Hogeschool Windesheim, en mijn lokaal zat op de negende verdieping. Ik nam altijd al de trap. Toen ik zo’n twee maanden na mijn longembolie weer begon met werken, probeerde ik elke keer weer iets hoger te komen, tot ik uiteindelijk weer tot de negende verdieping kwam.
Het herstel na mijn tweede longembolie verliep iets anders. Vanaf de eerste dag thuis begon ik met het tellen van mijn stappen. Voor die longembolie kwam ik tot twaalf- of dertienduizend stappen per dag, de eerste dagen dat ik thuis was vroeg ik me af hoe ik van vijftig naar zestig stappen kon komen. Omdat ik me veel benauwder voelde dan de eerste keer, ging ik op internet op zoek naar informatie over hoe ik het herstel aan kon pakken. Helaas was daar vanuit het ziekenhuis geen begeleiding in.’
Onderzoek
‘In mijn zoektocht kwam ik bij een onderzoek van het LUMC terecht naar een revalidatieprogramma voor patiënten met een longembolie. Normaal gesproken zou je begeleiding krijgen als je na zes maanden nog klachten had. Het idee achter het onderzoek was om te kijken of mensen beter herstelden als ze al eerder begeleiding kregen. In het bericht stond dat de onderzoekers vooral nog op zoek waren naar fysiotherapeuten, maar ik dacht: ik mail ze gewoon. Ik kreeg vrij snel een reactie terug dat er inderdaad ook nog patiënten nodig waren dat ik eventueel kon meedoen als ik aan bepaalde eisen voldeed.
Drie weken later zat ik in Leiden om een maximaaltest te doen. Ik was doodsbang, want ik had weinig vertrouwen in mijn eigen lichaam. De test ging goed, ik werd ingeloot voor het onderzoek en kreeg zodoende een hometrainer thuis, waar ik acht weken lang elke dag op moest trainen. De gegevens werden elke keer doorgestuurd naar de arts-onderzoeker en een fysiotherapeut.
Met de dag ging ik vooruit. Ik was zo fanatiek dat ik zelf nog tijdens het onderzoek ook besloot weer op de racefiets te gaan zitten. Dat was een beetje te veel van het goede, vooral voor mijn knieën. Na een halfjaar kreeg ik een nieuwe maximaaltest. Die was een stuk beter. Ik voelde me ook haast weer de oude. Ik was van mijn klachten af en kon weer lange afstanden fietsen. Het is moeilijk te zeggen of het echt door het programma komt, ook omdat ik na de eerste longembolie ook volledig was hersteld. Het was in elk geval fijn om zo snel na die longembolie onder begeleiding weer te bewegen.’
Afsluiten
‘Vorig jaar hebben Marjan en ik samen een fietsvakantie gedaan in Nederland. Dat ging zo goed, dat we besloten om een fietstocht te maken van Zwolle naar Rome, van zo’n 2300 kilometer. Dat hebben we afgelopen maanden gedaan. Met een karretje achter onze fietsen voor onze bagage, en onze zestienjarige hond Silas. Voor mij was het een soort pelgrimstocht, omdat ik een paar maanden eerder met pensioen ben gegaan.
De fietstocht voelde ook als een afsluiting van een periode na de tweede longembolie. Het gevoel van kunnen afsluiten vond ik de eerste keer ook al belangrijk. Een jaar na die eerste longembolie heb ik de Nijmeegse Vierdaagse gelopen.
Ik heb door alles wat ik heb meegemaakt geleerd om bij de dag te leven. Je kunt de ene dag een beresterke conditie hebben en de volgende dag niets meer kunnen. Dat kan je angstig maken, maar ik heb gelukkig juist iets van: stel dingen die je wil doen niet uit. Dat zou ik ook anderen willen meegeven.’
Trombosestichting
‘Ik zit nu voor de rest van mijn leven aan de antistollingsmedicatie. Elke dag word ik er weer even mee geconfronteerd als ik dat pilletje moet innemen. Vaak is het niet erg, maar ik volgde voor onze fietstocht naar Rome Italiaanse les, precies op het tijdstip dat ik mijn medicatie moest innemen. Dan ging elke keer in de klas mijn wekkertje af. De eerste keren moest ik toch even uitleggen wat er aan de hand was. Ik merkte ook daar weer dat veel mensen niet echt weten wat trombose is.
Gelukkig wist ik zelf voordat ik die eerste longembolie had wel al iets over trombose, ook omdat ik weleens een verhaal van de Trombosestichting las. Het artikel over de symptomen van een longembolie was misschien wel mijn redding die eerste keer. Omdat ik wist dat pijn achter het schouderblad kon duiden op een longembolie, nam ik niet zomaar genoegen met de diagnose van de huisarts dat ik een spiertje had verrekt. Wie weet hoe het was afgelopen als ik wel gewoon naar huis was gegaan.
Nog altijd lees ik de magazines. Niet alleen vanwege de informatie over trombose, zeker ook vanwege de verhalen van lotgenoten. De wetenschap dat je lang niet de enige bent die trombose heeft, geeft een soort troost. Daarnaast is het interessant om te lezen hoe anderen met bepaalde situaties omgaan. Daar kun je soms inspiratie uit opdoen. Vandaar dat ik ook graag een keer mijn eigen verhaal vertel. Wie weet wat een ander daaruit oppikt.’
Met uw gift maakt u een groot verschil!
Draag ook bij aan een toekomst zonder trombose. Steun onderzoek naar een betere behandeling van trombose en betere medicijnen om trombose te behandelen en te voorkomen.
Stop de prop. Stop trombose.
Deel uw verhaal met ons!
Wij zijn het hele jaar op zoek naar mensen die bereid zijn hun ervaring met trombose te delen. We gebruiken deze verhalen voor ons magazine, de digitale nieuwsbrief, website en sociale media. We hebben nu een eenvoudig formulier gemaakt om het delen van uw verhaal zo gemakkelijk mogelijk te maken. U kunt u hier aanmelden.
