Jack Spijkerman kreeg twee longembolieën

Voormalig onderwijzer, cabaretier, tv- en radiopresentator Jack Spijkerman (74) merkt soms nog de gevolgen van de twee longembolieën die hij kreeg. Toch wil de Amsterdammer vooral een positief verhaal vertellen. “Mijn moeder slikte ook bloedverdunners en is 93 jaar geworden. Zij is mijn voorbeeld.”

Jack Spijkerman gaat graag naar voetbalwedstrijden. Bij elke thuiswedstrijd van Ajax zit hij in de Johan Cruijff Arena. Ook reist hij met zijn zoon de club achterna tijdens Europese uitduels. De stadions van Europese topclubs als Bayern München, Real Madrid en Benfica zijn prachtig, zag hij met eigen ogen. “Maar,” zo zegt Jack, “ze hebben er ook veel trappen. Héél véél trappen. Dus moest ik af en toe even stoppen om op adem te komen. Mijn zoon is het inmiddels gewend.”

Longembolie in de Arena
De longcapaciteit van Jack is nog 75 procent. Het is het gevolg van twee longembolieën en drie klaplongen, die hij in de afgelopen twintig jaar opliep in dezelfde long. Zijn eerste longembolie kreeg de gevierde radio- en tv-presentator in 2003 op de tribune bij Ajax. “Ineens kreeg ik het heel benauwd. En dat had niks met de wedstrijd te maken. Gelukkig zat mijn zwager naast me. Hij was huisarts en had snel door dat het mis was. Binnen de kortste keren zaten we in het AMC.”

Galgenhumor
Jack krabbelde snel op; een paar dagen later was hij ‘gewoon’ te zien als presentator van Kopspijkers. “Ik was wel ontzettend moe. In de coulissen stond een stretcher, waarop ik tijdens de repetities kon rusten. Maar eigenlijk ging het vrij snel daarna weer goed met me.” In november 2015 voltrok zich eenzelfde scenario. Jack was op zaterdag te gast tijdens een speciale uitzending van het tv-programma De Kwis, dat als eerbetoon de voormalige Kopspijkers-crew had opgetrommeld. Een dag eerder lag hij nog in het ziekenhuis met een nieuwe longembolie. “Op donderdagavond was ik aan het sporten. Dat hield ik vijf minuten vol; zoals ik ook de rest van de week al ademnood had. Ik bleek wat bloedpropjes in mijn longen te hebben. Omdat ik wist hoeveel voorbereiding er had gezeten in De Kwis, ben ik daar toch aangeschoven.” Tijdens de uitzending had Jack zelfs een stukje galgenhumor in petto. “Ik heb met die longarts afgesproken dat als ik hier dood neer val, zij een toespraak houdt op mijn begrafenis,’ grapte hij tegenover presentator Paul de Leeuw.

Vandaag is het feest
Het is Jack Spijkerman ten voeten uit. Hij denkt zo min mogelijk in beperkingen. Zijn motto? Vandaag is ’t feest, en morgen ook. “Laat ik eerlijk zijn: na mijn eerste longembolie heb ik me niet zo bezig gehouden met het voorkomen van een nieuwe. Ik associeerde een longembolie ook niet met trombose. Ik wist dat mijn moeder trombose had en daarom bloedverdunners slikte. Maar daar had ik me nooit in verdiept. Ik rookte als een ketter, een pakje shag per dag, en ben aanvankelijk gewoon door blijven roken. Niet goed natuurlijk.”

Stoppen met roken
De beste manier om te stoppen was zijn tweede klaplong in 2009. Deze tweede ingreep was behoorlijk pijnlijk. “Toen ben ik direct gestopt,” vertelt de Amsterdammer. “Te laat natuurlijk. De arts zei dat ik letterlijk een gat in mijn long heb gerookt. Daarom heb ik nu ook COPD. Door die kortademigheid ga ik bijvoorbeeld niet meer op wintersport. Ook merk ik het wanneer ik een trap oploop of tegen een heuveltje op fiets. Dat zijn de momenten dat ik er last van heb, maar ik laat mijn leven er niet door beperken. Dat ik op de begane grond woon is mooi meegenomen.”

Belang van beweging
Inmiddels beseft Jack meer de ernst van trombose. “Ook omdat ik sinds mijn tweede longembolie bloedverdunners moet slikken. Ik weet dat die de kans verkleinen op een nieuwe longembolie, een hartinfarct of een herseninfarct. En dat dit een serieuze zaak is. Maar ik denk niet elke ochtend als ik dat pilletje neem: oh jee, dat doe ik vanwege trombose. Wel doe ik dingen om mijn longcapaciteit op peil te houden. Naast stoppen met roken ben ik meer gaan bewegen. Als je veel beweegt, is je bloedsomloop beter en de kans op trombose kleiner. Ik maak dagelijks een stevige wandeling van een uur.”

Actief en sociaal leven
Jack vervolgt: “Ook leid ik een actief en sociaal leven. Ik verzamel kunst en geef daar soms lezingen over, bedenk en presenteer pubquizzen en voetbalquizzen, schrijf teksten, ben vrijwilliger in het archief van Ajax en lees kranten en boeken. Dat houdt me scherp en zorgt ervoor dat ik goed in mijn vel zit. Mede daardoor ben ik niet bang dat het me opnieuw overkomt. Ik laat mijn leven ook niet leiden door wat ik misschien niet meer kan. Ik kijk naar en geniet van wat ik allemaal wél kan. Dat zouden veel meer mensen moeten doen.”

Extra onderzoek
Jack denkt dat trombose in algemene zin onderschat wordt. “Je merkt niks, totdat het te laat is. Dat weet ik van mezelf, maar ook van mijn goede vriend Viggo Waas die in 2021 is getroffen door een herseninfarct. Hij heeft flink moeten revalideren om er bovenop te komen. Ook hoor ik regelmatig verhalen van een vriendin die bij de Trombosekliniek werkt. De gevolgen kunnen heftig zijn; voor de mensen die trombose krijgen én hun omgeving. Ik vind het belangrijk dat er extra onderzoek kan worden gedaan naar trombose en medicijnen.”

Campagne
Daarom werkt Jack mee aan de nieuwe campagne van de Trombosestichting. “Als bekende Nederlander zet ik me graag in voor het bekender maken van de gevaren van trombose. Dat doe ik door mijn gezicht en mijn stem te lenen. Maar het liefst geef ik het goede voorbeeld. Door niet te roken en wel te bewegen. En vooral door er niet te veel mee bezig te zijn, maar gewoon te genieten van het leven. Je kunt prima leven met bloedverdunners. Mijn moeder is daarbij mijn grote voorbeeld. Zij is uiteindelijk 93 jaar geworden. Daar teken ik voor!”

Met uw gift maakt u een groot verschil!
Draag ook bij aan een toekomst zonder trombose. Steun onderzoek naar een betere behandeling van trombose en betere medicijnen om trombose te behandelen en te voorkomen.

Stop de prop. Stop trombose.

Start doneren