9 juni 2021

Hubert kreeg weer een trombosebeen nadat hij stopte met antistollingsmiddelen

Hubert Tammer (62) ging naar de dokter met een zeurende pijn in zijn been. Dit bleek trombose te zijn. Na een jaar mocht hij stoppen met zijn voorgeschreven antistollingsmiddelen, en kreeg weer een trombosebeen. In zijn ervaringsverhaal vertelt hij over hoe hij twee keer een trombosebeen kreeg. “De eerste keer was wel even schrikken; de medici leken angstiger dan ik zelf was.”

Een zeurende pijn

“Ik had een zeurende pijn in mijn linkerbeen en knieholte. De pijn bleef enkele maanden aanhouden. Uiteindelijk besloot ik om toch naar de huisarts te gaan. Ook al was mijn been niet opgezwollen of rood, toch verwees mijn huisarts mij naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis kreeg ik een scan van mijn been. Het resultaat: ik bleek trombose in mijn linkerknieholte te hebben. Mijn pijn bleek uiteindelijk een trombosebeen te zijn, en dat was wel even schrikken. De medici leken angstiger dan ik zelf was. Ik mocht niets meer doen.”

Injecties mee naar huis

“Nadat ik de diagnose trombosebeen had gekregen, werd alles achter elkaar geregeld in het ziekenhuis. Mijn been werd ingezwachteld, en de eerste week kreeg ik heparine injecties mee naar huis. Na een week kreeg ik een speciale compressiekous. Verder kreeg ik vanuit het ziekenhuis acenocoumarol, een zogenaamde vitamine K-remmer, voorgeschreven als antistollingsmiddel. Ook werd ik door de specialist van het ziekenhuis doorverwezen naar de trombosedienst.

Ik heb weleens zelf het initiatief genomen om andere antistollingsmiddelen te proberen. Er zijn medicijnen waarbij geen controle meer nodig is vanuit de trombosedienst, die wekelijks mijn INR waarde en de medicijndosering moest controleren. Deze heb ik in overleg met huisarts en trombosedienst geprobeerd maar de bijwerkingen, sterke hoofdpijn, waren dusdanig dat ik weer ben teruggegaan naar de acenocoumarol.”

Nog een keer trombose

“De specialisten hadden het vermoeden dat dit een eenmalige situatie was, en kozen daarom niet gelijk voor levenslange antistollingsmedicatie. Toen ik na een jaar mocht stoppen met de medicijnen ging het goed. Maar na een paar maanden kreeg ik dezelfde klachten die ik herkende van mijn eerste trombosebeen, dus ik wist genoeg. Ik kreeg weer een scan, en wederom hetzelfde riedeltje. Daarna is mij medegedeeld dat ik de rest van mijn leven antistollingsmiddelen zou moeten slikken.

De oorzaak voor mijn hogere risico op trombose is nooit gevonden. Ik heb wel een zittend beroep, kantoorwerk, hetgeen natuurlijk niet echt geweldig is voor de bloedsomloop. Het kan natuurlijk een combinatie van oorzaken zijn.”

Thuismeten

“Een aantal jaar geleden kreeg ik vanuit de trombosedienst het aanbod om mee te doen aan een ‘thuis-prikken’ traject. In dit traject kreeg ik een meter mee naar huis met strips, om vervolgens middels een internetprogramma periodiek zelf de INR doorgeven. Om dit goed te doen heb ik een korte cursus gevolgd met lotgenoten.

Het viel mij op dat de dosering van acenocoumarol zo verschilt bij verschillende personen. De één heeft een dagelijks wisselende dosering van wel vijf pillen, terwijl ik voldoende haal uit een enkele pil per dag. Ik ben erg tevreden met het thuis-prikken, en het lukt mij aardig om mijn INR waarde goed op peil te houden. Al met al scheelt dit mij een driewekelijkse trip naar de trombosedienst. Nu moet ik alleen nog eens in het half jaar naar de trombosedienst om het apparaat te eiken.”

Dagelijks een paar pilletjes

“In het begin was het best heftig en spannend, dat ik twee keer een trombosebeen had. Er is natuurlijk een risico dat een bloedstolsel kan doorschieten naar fatale delen. Ik was hier nooit zo mee bezig, en na een paar jaar werd het angstige gevoel minder en nu heeft dit nauwelijks effect meer op mijn leven. Dagelijks een paar pilletjes slikken en af en toe de INR waarde meten is het enige waar ik nu aan moet denken.

Ik ondervind nog nauwelijks klachten aan mijn been, en probeer voldoende te bewegen. Zelden heb ik last van een zeurend gevoel aan mijn been. Ik draag ook geen compressiekous meer, tenzij ik écht een flink stuk ga lopen of bijvoorbeeld ga vliegen. Er is dus gelukkig weinig voor mij veranderd.”

Gebruikt u ook bloedverdunners? Vraag dan hier uw gratis Antistollingspas aan!