7 juli 2019
Wat Klaas ons naliet
Klaas Molenaar overleed in 2017. Hij zette zich als ambassadeur vol energie in voor de Trombosestichting. Ook wilde hij ons na zijn overlijden blijven steunen. We zijn hem daar zeer dankbaar voor en eren hem graag aan de hand van de mooie herinneringen van zijn vriendin Leny Wissink-Sijnen.
“Klaas was verbindend en wilde heel graag iets terugdoen…”
Lot uit de loterij
Leny Wissink-Sijnen (76) ontmoette Klaas Molenaar, haar tweede grote liefde, pas op haar 71ste: “Ik wist dat ik een lot uit de loterij had. Het voelde meteen vertrouwd. Hij riep vaak spontaan een positieve reactie op. Hij kende door zijn werk (directielid bij Centraal Beheer, red) veel mensen. Dan kwam je bij een verjaardag en zei iemand weer: ‘Hé Klaas, jij hier?’”
Klaas was verbindend
“Klaas was verbindend, dat hoor ik ook van de mensen die met hem werkten. Hij wilde graag iets terugdoen en zette zich graag in voor het goede doel, bijvoorbeeld als ambassadeur van de Trombosestichting. Hij had zelf twee keer een trombose gehad en hij vertelde enthousiast over dit vrijwilligerswerk.”
Het noodlot sloeg toe
Ruim 1,5 jaar na de ontmoeting van Leny en Klaas, sloeg het noodlot toe: “Klaas was sterk en sportief. Hij liep halve marathons, langlaufte en fietste. Hij had ook nergens last van, maar ik had wel een paar keer gezegd: je ziet wat geel. Hij ging uiteindelijk naar de dokter toen hij zich zorgen maakte over zijn urine en ontlasting. Helaas was de uitslag helemaal niet goed.”
Ongeneeslijk ziek
Klaas had ongeneeslijke alvleesklierkanker. “Zijn eerste reactie was: ‘Leny, jij moet nu vertrekken. Wij nemen afscheid, want jij hebt dit allemaal al eens meegemaakt.’ Ik werd namelijk al weduwe op mijn vijftigste. Mijn man werd ziek toen ik veertig was. De kinderen waren 1,5 en 5. Als ik eraan denk, voel ik de tranen nog. Ik zag mijn stralende toekomst in duigen vallen.”
For better or worse
Klaas wilde haar nieuw verdriet besparen, maar ze peinsde er niet over te vertrekken. “Ik zei: ‘nee, ik laat je niet in de steek.’ Hij schreef me ooit een gedicht met daarin for better or worse. Dat gold voor mij nu ook. We hadden het fijn samen en ik wist meteen dat ik gewoon zou blijven.”
Klaas stierf 1,5 jaar later
“Het is heel intensief als je naast een patiënt staat, want je bent medepatiënt. Er is dan verder nergens ruimte voor. Pas later denk je: dit is niet eerlijk. Mijn kinderen zijn soms bezorgd over mij, maar ik zeg altijd: ik had mijn tijd met Klaas niet willen missen. Het was heel kort én heel goed.”
Nalatenschap aan Trombosestichting
“Ik wist dat hij zijn geld zou nalaten aan goede doelen. Ik had er alle begrip voor. Hij wilde mij ook wel wat geven, maar ik wilde het niet. Als ik een bedrag zou hebben gekregen, dan was een groot deel naar de belasting gegaan. Dat wilden we allebei niet. Nu is het allemaal naar de Trombosestichting en de Stichting Pancreas Cancer gegaan. Twee zaken waar hij zelf mee geconfronteerd werd. Dit past bij hem, want waar hij voor stond, daar ging hij voor. Dat vond ik een prachtige beslissing.”
Wilt u meer tromboseonderzoek mogelijk maken?
Lees hier meer over de mogelijkheden of vraag hier de brochure Nalaten aan de Trombosestichting Nederland aan.
Voor meer informatie kunt u ook contact opnemen met Yen-li Busscher. Zij is bereikbaar via e-mail, nalaten@trombosestichting.nl of telefonisch, 071-561 77 17 (ma t/m do 9-12 uur en 13.30 – 16 uur).
