1 november 2023
Yola kreeg tijdens het paardrijden een hartaanval
Yola Snijders (57) kreeg tijdens het paardrijden een hartaanval. Later bleek er in haar slagaderen meer mis te zijn.
“In 2019 werd ik tijdens het paardrijden ontzettend beroerd. De mensen van de stal vertrouwden het niet en belden gelukkig 112. Ik heb mijn man nog even gesproken. Hij had een jaar eerder een hartaanval gehad en ik zei: ‘Volgens mij heb ik er nu een’. In de ambulance kreeg ik een hartstilstand. Er stond een team klaar om me te dotteren, maar er was niets te zien in mijn bloedvaten.
Wat later werd ik heel benauwd. Mijn longen liepen vol en ik hield veel vocht vast. Op een echo bleek dat er een grote massa op mijn hartklep zat. De artsen twijfelden: misschien was het trombose, misschien een klont bacteriën en ze dachten ook aan een tumor. Ik kreeg een openhartoperatie om de massa weg te halen. Het is nooit duidelijk geworden wat het nu precies was. Een ontsteking was het in elk geval niet, want die is nooit meer teruggevonden in mijn bloed.”
Dun, koud been
“Na die hartaanval en operatie kreeg ik bloedverdunners, maar daar mocht ik na een tijdje weer mee stoppen. Precies een jaar en een dag na mijn hartstilstand was ik weer aan het paardrijden. Ik kreeg enorme kramp in mijn linkerbeen en kon er niet meer op staan. Bij de huisartsenpost dachten ze aan een herseninfarct en werd ik doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Op een scan was niets te zien. Dat dacht ik al. Ik vermoedde zelf dat het een trombosebeen was. Later kwam de vaatchirurg. Bij een trombosebeen wordt je been vaak dik en warm. ‘Jouw been is dun en koud’, zei ze. Het bleek niet in mijn aderen te zitten, maar in mijn beenslagader. Ik moest meteen platliggen, kreeg bloedverdunners en ben dezelfde dag gedotterd in mijn been en de volgende dag nog een keer.
Er bleek ook een enorm stolsel in mijn linkerhartkamer te zitten, groter dan de arts ooit gezien had. Ik schrok en dacht: daar gaan we weer. Daarna kreeg ik echt alle soorten bloedverdunners die je maar kunt bedenken. Natuurlijk dachten de artsen toen ook aan een erfelijke stollingsafwijking, maar die is nooit gevonden. Het enige opvallende is dat mijn cholesterol iets te hoog is. Daar slik ik nu dus ook medicijnen voor.”
Hartfalen
“Door de hartaanval en -stilstand heb ik helaas hartfalen en inmiddels heb ik een ICD gekregen (een geïmplanteerd apparaatje, red). Hij geeft een stootje als mijn hartslag te hoog of te laag is. En een klap als het echt foute boel is. Ook heb ik een Apple Watch, zodat ik altijd mijn hartslag kan monitoren. Ik voel me wel iets veiliger nu, maar je houdt ook die onzekerheid. Hoe kwam dit nu allemaal precies? Mijn man heeft een jaar voor mij ook een hartaanval gehad. Bij hem kwam het door vernauwingen in de kransslagaderen. Hij kreeg een stent en slikt nu aspirine als bloedverdunner. Verder is hij eigenlijk gewoon weer de oude. Ik heb een hele medicijnenfabriek en moet de rest van mijn leven naar de trombosedienst. Mijn hart is echt een beetje stuk. Soms vind ik dat best lastig.”
Uit de rat race
“Na mijn hartstilstand en revalidatie ging ik weer rustig aan het werk en dat ging prima, ook omdat het coronatijd was. Ik werkte veel thuis. Na het trombosebeen en de coronatijd was het anders. De rat race was echt weer begonnen en nu moest ik weer veel naar kantoor. Voor alle mensen die in coronatijd een chronische ziekte kregen, was het denk ik lastig toen alles weer meer normaal werd. Alsof je ineens op een rijdende trein moest springen. Dat tempo past niet meer bij mij.
Mijn paard heb ik gelukkig nog steeds. Hij is heel rustig, maar ik kan natuurlijk niet meer zo rijden als vroeger. De artsen heb ik beloofd dat ik niet meer ga springen. Door de bloedverdunners heb ik meer kans op een bloeding. Gisteren had ik het met iemand bij de stal nog over de risico’s. Op mijn paard kreeg ik mijn hartaanval, mijn trombosebeen én ik ben er een keer hard afgevallen. En nu heb ik kans op een bloeding. Toch wil ik echt niet stoppen, want dit houdt me in beweging, het geeft me voldoening én het helpt me om positief te blijven. Maar, eerlijk is eerlijk, ik ben altijd blij als ik weer veilig met twee benen op de grond sta.”
Met uw gift maakt u een groot verschil!
Draag ook bij aan een toekomst zonder trombose. Steun onderzoek naar een betere behandeling van trombose en betere medicijnen om trombose te behandelen en te voorkomen.
Stop de prop. Stop trombose.
